Belkıs Kübra Afşar

                                            

                                       YAHUDİ EDEBİYATI

 

  İbranicenin gelişimi ve popülerlik kazanması 19.20. yüzyıllarda oldu.  Ölü dil olarak sayılan İbranice tamda bu yüzyıllarda dirildi hatta tüm Yahudi halkının günlük konuşma dili olmuştur. Bu durum İbrani edebiyatının gelişmesine vesile olmuş İbranice yazar sayısını artırmıştır.

      Modern İbrani dili ve edebiyatının kurucusu olarak bilinen Mendele Mocher Sforim eski İbrani dilinde yazılmış olan, Mişna, Gemera,  Midraş  dualarından alınmış kelimeleri birleştirerek basit bir uslup  geliştirmiştir. Modern İbrani Dili ve Edebiyatının gelişmesinde Ahad Haam ve Bialik’in de  önemli ölçüde katkısı olmuştur.

   20. yüzyılın 40’lı yıllarında Yahudi Edebiyatının Palmah nesli olarak bilinen yazarları ortaya çıkmıştır ki bu yazarlar daha çok devlete bağlılık, Siyonizm ve bağımsızlık konularını ele almışlardır. Palmah nesli edebiyatçılarının bir özelliği de İsrail de doğmuş olmalarıdır.  İsrail devletine sıkıca bağlıdırlar. Bu dönemin en önemli ismi sayılan Moşe Şamir ‘dir.

  Günümüzdeki Yahudi edebiyatçıları her ne kadar 19 ve 20. yüzyıldaki kadar milliyetçi olmasalar da İbrani Edebiyatına ve Diline önemli ölçüde katkı sağlamışlardır. Bununla birlikte, Avrupa ve Amerika’da yaşayan Yahudi edebiyatçıları ve fikir adamları daha çok yaşadıkları ülkenin diliyle eserler vermeyi tercih etmişlerdir ve daha az milliyetçi düşüncelerin olduğu eserler göze çarpmaktadır.  İbrani dilinin Edebiyatını geliştirmek ise İsrail de yaşayan Yahudilere kalmıştır.